- KERBELE
- Ayaklarda olan gevşeklik. Yürüdüğünde balçık içinde yürür gibi yürümek. * Buğday ve arpa gibi hububatın kalburlanması
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Kerbel — Sm erw. fach. (12. Jh.), mhd. kervel(e) m./f., ahd. kervola, kervila, kerbele f. Entlehnung Wie ae. cerfille f. entlehnt aus l. caerefolium n., das aus gr. * chairéphyllon n. (nur in l. Form chaerephyllum n. bezeugt) Kerbel (eigentlich liebliches … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache